Do tej pory w dusznickiej Galerii sztuki papieru prezentowane były wystawy, gdzie papier występował w roli głównej – jako środek wyrazu artystycznego. Tym razem będzie nieco inaczej – dla Joanny Wiszniewskiej-Domańskiej papier gra rolę drugoplanową, jest tylko tworzywem, podłożem służącym artystce do tworzenia grafik. Wystawa ta ma jednak głębsze odniesienie do papieru, nie w sensie fizykalnym, lecz metaforycznym. Opowiada historię mężczyzny, który przybył z dalekiego kraju do pewnego miasta. Nowe miasto różniło się od poprzedniego miejsca, w którym ludzie byli dla siebie dobrzy i szanowali się. Tu było inaczej. Postanowił więc zbudować sobie papierowe miasto, które przypominałoby mu życzliwych ludzi, z którymi musiał się rozstać. Miasto to umieścił w walizce, aby zawsze móc do niej zajrzeć. Przesłaniem tej historii jest obrona dobra, piękna i prawdy, co – jak się okazuje – nie jest tak proste, ponieważ dzisiaj ludzi interesuje głównie zło… Artystka za pomocą swoich wysublimowanych grafik, w połączeniu z narracją, w bardzo prosty sposób pokazuje odbiorcy, w jakim kierunku zmierza świat…

Papier, który wykorzystała Joanna Wiszniewska-Domańska do stworzenia tej wystawy pokazał jeszcze jedno jego oblicze, które do tej pory nie było rozważane. Papier potrafi rozbudzać wyobraźnię, a co za tym idzie – staje się środkiem do wyrażania emocji. Prezentacja tej wystawy w Muzeum Papiernictwa, oprócz walorów artystycznych, wkracza w sferę osobistą postrzegania świata … i takie jest jej przesłanie.

Joanna Wiszniewska-Domańska zajmuje się rysunkiem, grafiką, kolażem, ilustracją i książką artystyczną. Obecnie pracuje na stanowisku profesora w Wyższej Szkole Sztuki i Projektowania w Łodzi, gdzie prowadzi pracownię Ilustracji i Książki Artystycznej. Swoją twórczość prezentuje na licznych wystawach w kraju i na świecie, a jej prace znajdują się w zbiorach wielu muzeów, bibliotek, galerii oraz kolekcjach prywatnych i państwowych w kraju i poza jego granicami. O swojej twórczości mówi: „Bohaterem moich prac jest człowiek, metaforyczna podróż przez życie, człowiek jako poeta i marzyciel, a zarazem konstruktor swoich marzeń…”.