Przedsięwzięcie to wynik dwóch lat przygotowań i szczegółowego obmyślania biznesowej strategii. Wszystko zaczęło się od buntu przeciwko supermarketowej rzeczywistości z rzędami kolorowych kartonów, plastikowych butelek, foliowych opakowań, które po jednorazowym użyciu kończą w śmieciach. W nowy markecie produkty leżą na normalnych stoiskach, takich jak owoce w supermarketach. Te, które nie mogą być ułożone, np. mleko, płatki śniadaniowe, cukier czy mąka, umieszczono w specjalnych przezroczystych pojemnikach wiszących na ścianach. Taki pojemnik jest otwierany lub, w przypadku wody i napojów, odkręcany u dołu. Klient może podejść i nasypać lub nalać sobie tyle, ile chce. Dla tych, którzy zapomnieli własnych pojemników, supermarket przygotował jednak wybawienie z kłopotu – sprzedawcy rozdają opakowania wielokrotnego użytku, można też kupić papierowe torby.
Jak jednak pokazuje doświadczenie z innych państw, inwestycja jest obarczona ryzykiem. Pierwszy supermarket bez opakowań, który powstał w 2007 roku w Londynie, mimo ogromnego zainteresowania mieszkańców miasta i mediów, nie zdołał utrzymać się na rynku. Z kolei działający w Austin w Texasie sklep bez opakowań „in.gredients” co prawda wciąż działa, ale klienci kupują tylko połowę tego, co przewidywał początkowy model biznesowy.
Parlament Europejski chce, aby do 2017 roku zużycie plastikowych toreb spadło o 50%, a do 2019 nawet o 80%. Chodzi o te najcieńsze, najbardziej popularne – zwłaszcza w Polsce. Nasz kraj jest w czołówce państw UE, jeśli chodzi o liczbę zużywanych toreb – ponad 400 na osobę rocznie. Dla porównania: Duńczyk i Fin zużywają po cztery foliówki rocznie, Niemiec – ok. 70.
Według unijnej dyrektywy każdy kraj będzie mógł zrobić to na własny sposób, np. wprowadzając opłatę od recyklingu toreb, która podwyższy ich cenę i w ten sposób zniechęci klientów do zakupu, albo masowo edukując społeczeństwo w kwestii zachowań ekologicznych. Stanowisko Polski w tej sprawie jeszcze nie jest znane.
(na podst. http://wyborcza.pl i http://original-unverpackt.de)