Przypomnijmy – jednym z kluczowych elementów Zielonego Ładu jest rewizja obowiązujących przepisów unijnych dotyczących opakowań i odpadów opakowaniowych. PPWR to projekt rozporządzenia, przedstawiony jesienią 2022 r. przez Komisję Europejską.

W oświadczeniu podkreślono, że przemysł opakowaniowy to duży i ważny sektor przemysłu europejskiego, bez którego inne branże nie mogłyby funkcjonować, i który musi chronić własne liczne kadry. Aby zapewnić dobre funkcjonowanie rynku wewnętrznego (nie zapominając przy tym o podstawowym przeznaczeniu i funkcji opakowania, jaką jest ochrona produktów), dobrze opracowane rozporządzenie powinno wspierać ujednolicone wymogi w zakresie projektowania opakowań i recyklingu w Europie.

Ponieważ druk jest kluczowym elementem większości opakowań, jest on ważnym elementem, który należy wziąć pod uwagę przy definiowaniu kryteriów recyklingu opakowań; równie ważne jest zajęcie się fazą końca życia materiału opakowaniowego, a zatem zachęcanie do selektywnej zbiórki, sortowania i wprowadzania najnowocześniejszych procesów odbarwiania i recyklingu.

W świetle końcowych negocjacji w sprawie projektu rozporządzenia w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych obydwa stowarzyszenia chcą podkreślić swoje (czyli branżowe) kluczowe priorytety w celu osiągnięcia ambitnych i jednocześnie wykonalnych ram regulacyjnych.

Intergraf i UNI Europa popierają proponowaną przez PE definicję opakowania złożonego (tj. z wyłączeniem etykiet, powłok, podszewek, lakierów, farb, tuszów, klejów, lakierów, zamknięć i uszczelnień) oraz wyłączenie tuszy, klejów, farb i lakierów z wymogu minimalnej zawartości materiałów pochodzących z recyklingu w opakowaniach plastikowych.

Popierają także podejście, które pozwala na współistnienie systemów ponownego użycia i recyklingu. Ponowne użycie nie powinno być promowane samo w sobie ze szkodą dla recyklingu, jeśli okaże się, że ma lepszy wpływ na środowisko. Umożliwia to wprowadzenie wyjątku w zakresie celów ponownego użycia, w przypadku gdy poziom selektywnej zbiórki przekracza 85% (wskaźnik ten wprowadził unijny ustawodawca).

Stowarzyszenia popierają również definicję recyklingu wysokiej jakości przyjętą przez PE, która jest powiązana z jego potencjałem w zakresie zastępowania surowców pierwotnych, a nie ograniczania go do recyklingu opakowań w obiegu zamkniętym. Z obu rodzajów strumieni recyklingu mogą powstawać cenne surowce wysokiej jakości.

Pozytywnie odniesiono się również do propozycji Komisji dotyczącej przekształcenia obowiązującej dyrektywy w rozporządzenie. Mając na uwadze wzmocnienie wewnętrznego rynku opakowań w Europie, rozporządzenie powinno powstrzymać się od dopuszczania rozbieżnych środków krajowych i zasad etykietowania. W szczególności tekst nie powinien zezwalać na wprowadzenie krajowych wymogów dotyczących etykietowania w celu identyfikacji systemów EPR. Zharmonizowany system etykietowania UE powinien mieć pierwszeństwo.