Podczas gdy popyt w Wielkiej Brytanii znacznie spadł w związku z Brexitem, a w Skandynawii obraz sytuacji nie był jednoznaczny, w Europie Środkowej wzrost popytu został spowolniony przez niższy od przeciętnego, ale wciąż silny wzrost w Niemczech. W krajach Europy Południowej, najbardziej dotkniętych epidemią (z wyjątkiem Francji), odnotowano wzrost powyżej 5%. Wzrost w ujęciu rok do roku był najsilniejszy w Europie Wschodniej, a wiodące rynki wykazały roczne stopy wzrostu na poziomie przekraczającym 10%.

Chociaż blokady związane z Covid-19 rozpoczęły się dopiero w marcu, można założyć, że ich skutki weszły w życie już w lutym, ponieważ klienci zaczęli gromadzić zapasy. Biorąc pod uwagę powyższe liczby nie powinno dziwić, że czas realizacji zamówień na materiały samoprzylepne, zwłaszcza na tzw. towary niekrytyczne, znacznie się wydłużył. Producenci etykiet mają problem nie tylko z dostępnością surowców (materiałów samoprzylepnych oraz niezbędnych do ich produkcji substancji chemicznych, takich jak farby, kleje i silikony), ale też muszą się dostosować do narzuconych zasad reżimu sanitarnego (zmniejszona liczba osób przebywających w hali produkcyjnej, zaostrzone środki bezpieczeństwa i higieny pracy oraz kwestia przepływów pieniężnych związanych z jednostronnym wydłużaniem terminów płatności przez klientów).

Stowarzyszenie FINAT utworzyło specjalną stronę internetową poświęconą Covid-19 i regularnie prowadzi seminaria internetowe. Ich celem jest informowanie członków społeczności producentów etykiet o najnowszych osiągnięciach i stymulowanie wymiany najlepszych praktyk. Z webinarium przeprowadzonego 28 kwietnia br. wynika, że firmy w perspektywie stopniowego łagodzenia środków ostrożności w różnych krajach zaczynają wybiegać w przyszłość po pandemii. Oprócz kwestii związanych z surowcami i krótkoterminowymi szczytowymi kumulacjami w dostawach, wiele przedsiębiorstw niepokoi się wpływem przedłużającego się kryzysu gospodarczego oraz tym, że obecne pakiety wsparcia rządów różnych krajów okażą się niewystarczające. Istnieje także obawa, że po ustaniu tej pomocy zwiększy się liczba zwolnień pracowniczych, nastąpi dalszy spadek ratingu kredytowego, a w konsekwencji znacznie spadnie popyt.